ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ

Πηγή Ζωής

ΤΕΥΧΟΣ  25   -    14  ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ  2001

ΙΕΡΟΣ  ΝΑΟΣ 

ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ ΒΑΡΕΙΑΣ

 

ΝΕΑ ΚΗΡΥΚΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 

       Ήρθε  και  πάλι  φέτος  η  ώρα  να  ακουστεί  η  παραβολή  του  Σπορέως  και  ήρθε  πάνω  στην  ώρα,  στην  πιο  κατάλληλη   ώρα,  την  ώρα  της  έναρξης  του  πολέμου  στο  Αφγανιστάν  που  γίνεται  εξαιτίας  της  τρομακτικής  καταστροφής  των  δίδυμων  πύργων  του  World  Trade  Center  στη  Νέα  Υόρκη  της  Αμερικής  που  προκλήθηκε  από  τρομοκρατική  ενέργεια, κατά  πάσα  πιθανότητα,   φανατικών   μουσουλμάνων.

       Την  ώρα  που  αρχίζει  η  εκκλησία  την  κατηχητική  της  χρονιά,  αρχίζει  και  ο  πόλεμος. Είναι  καιρός  λοιπόν,  κι  εμείς  οι  χριστιανοί  τώρα:  

      -να  ξαναθυμηθούμε  και  τον  δικό  μας  προσωπικό  «αόρατο  πόλεμο»,  τον  δικό  μας πνευματικό  αγώνα  που  οφείλουμε  να  διεξάγουμε  καθημερινά,  εναντίον  των  παθών  μας  και  εναντίον  του κοσμοκράτορα  του  αιώνα  τούτου,

      -να  τονίσουμε   με  πνεύμα  αδελφικής  αγάπης,  προς  όλους  εκείνους  που  βομβαρδίζουν  και  θανατώνουν  πως  αν  έτσι   πάντοτε  ενεργούν,  ποτέ  δεν  πρόκειται  αληθινά  να  ικανοποιηθούν,  να  αναπαυθούν,  να  γαληνέψουν, να  ευτυχήσουν,  διότι  απουσιάζει  ο  αληθινός  Θεός  από  την  καρδιά  τους  που  είναι  η  ζωή  και  η  ανάπαυση,  η  γαλήνη  και  η  ευτυχία,          

      -αλλά  και  να  επισημάνουμε  ταπεινά,  προς  κάθε  κατεύθυνση,    την  ξεκάθαρη  αλήθεια  για  το :                            

      -ποιοι  «κατηχούν»  με  τα  όπλα  και  ποιοι  με  το  λόγο  του  Θεού  

      -ποιοι  σπέρνουν  τον  τρόμο   και  ποιοι   το  Λόγο  του  Θεού,

      -ποιοι  χρησιμοποιούν  τον  φόβο,  για  να  σωφρονίσουν  και   ποιοι  την  πειθώ, 

      -ποιοι   γκρεμίζουν  οικοδομήματα  και  ποιοι  οικοδομούν  ψυχές,

      -ποιοι  βυθίζουν  στο  σκοτάδι της  απελπισίας  τους  ανθρώπους  και  ποιοι  ανάβουν  το  φως  της  ελπίδας  στις καρδιές,  των  απελπισμένων  της  γης.

      Ήρθε  η  ώρα  - Κυριακή  του  Σπορέως-  της  πρωτοχρονιάς,  θα  λέγαμε,  του  ετήσιου  κατηχητικού  έργου  της  εκκλησίας  και  σύμφωνα  με  την  ευαγγελική  παραβολή,  βγήκε  ο  γεωργός  να  σπείρει  το  χωράφι  του. Ο  γεωργός  είναι  ο  Χριστός,  ο  σπόρος  είναι  ο  λόγος  του  Θεού  και  το  χωράφι,  οι  ανθρώπινες  ψυχές.

      Ας  ακούσουν  επιτέλους,  οι  άνθρωποι  κι  ας  καλλιεργήσουν  στην  καρδιά  τους  το  λόγο  του  Θεού,  λόγο  αλήθειας  και  ζωής,  για  να  μπορέσουν  έτσι  να  βρούνε  την  αληθινή,  την  παραδείσια  ζωή. Ο ίδιος  ο  Κύριος  μας  το  βεβαιώνει:  «τα  ρήματα  α  εγώ  λαλώ  υμίν  πνεύμα  εστί  και  ζωή  εστί» (Ιω.  6, 63). Διότι  Αυτός  είναι  ο  Σπείρων  και  ο  Σπειρόμενος. Αυτός  είναι  που  σπέρνει  και  Αυτός  ο  ίδιος  είναι  που  σπείρετε. Όποιος  δηλαδή,  ακούει  και  δέχεται  το  λόγο  του  Χριστού,  δέχεται  τον  ίδιο  το  Χριστό,  το  Λόγο  του  Θεού,  και  ζει  και  αγάλλεται   στην  αγκαλιά  Του.

«Ο  έχων  ώτα  ακούειν  ακουέτω.»  (Λουκ. 8,8) 

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΗΣ  (Θεολόγος)

  

ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ... 

        Δυο φίλοι από την Αλεξάνδρεια έφτασαν μέχρι τα βάθη της ερήμου, ψάχνοντας για ένα σοφό και ευτυχισμένο άνθρωπο. Πραγματικά, μετά από πολύ καιρό, βρήκαν έναν άγιο ασκητή. Και τον ρώτησαν:

       -Τι να κάνουμε, πάτερ, για να βρούμε την αληθινή ευτυχία; Βλέπουμε, ότι είσαι ο πιο κατάλληλος άνθρωπος πού μπορούμε να ρωτήσουμε. Γιατί φαίνεσαι ΑΛΗΘΙΝΑ ήρεμος και ευτυχισμένος. Μόνο πού εμείς -γιατί να το κρύψομε; -δεν μπορούμε να ζήσομε όπως εσύ...

        Τότε εκείνος ο άγιος άνθρωπος, σηκώνοντας τα χέρια του προς τον ουρανό και με δάκρυα στα μάτια, τούς είπε:

        -Αδέλφια μου, δεν χρειάζεται να ζείτε ακριβώς όπως εγώ, για να είσθε ΑΛΗΘΙΝΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ.

        -Αλλά τι χρειάζεται;

Και η απάντηση του ασκητού:

         * ΝΑ σκέπτεστε τον Θεό, τουλάχιστον όσο σκέπτεστε τούς ανθρώπους.

         * ΝΑ φοβάσθε τον Θεό,  τουλάχιστον όσο φοβάσθε τούς ανθρώπους.

         * Να τιμάτε τον Θεό, τουλάχιστον όπως τιμάτε τους ανθρώπους.

         * Να ελπίζετε στον Θεό, τουλάχιστον όσο ελπίζετε στους ανθρώπους.

         * Να εκπληρώνετε τον νόμο του Θεού, τουλάχιστον όσο εφαρμόζετε τον ανθρώπινο νόμο.

         * Να ζητάτε την βοήθεια του Θεού, τουλάχιστον όσο την ζητάτε από τους ανθρώπους.

         * Να δοξάζετε τον Θεό, τουλάχιστον όσο δοξάζετε τους ανθρώπους.

  Επιστολές Επισκόπου Αχρίδος  + ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ