ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΑΜΠΑΛΑΣ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΟΥΓΚΑΝΤΑΣ
ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ LUWERO – NAKASONGOLA
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ
P.O. BOX 238 BOMBO – UGANDA
Τηλέφωνα Ουγκάντα : 00256772450670,
00256712588141
Μητροπολίτου σεβ. κ.Ιωνά : 0025641542461
Τηλέφωνα Αθήνα : 210 8642044 , 6948123019
Αθήνα 17 Σεπτεμβρίου 2006
ΘΕΜΑ : ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ 1996 - 2006
Όπως πάρα πολλά παιδιά που έρχονται από την Αφρική στην Ελλάδα και μετά
δυσκολεύονται να γυρίσουν πίσω μετά τις σπουδές τους έτσι και εγώ είχα πάρει
απόφαση να μείνω στην Ελλάδα. Όμως το έτος 1996 ήρθε στην Ελλάδα ο
Μακαριστός Μητροπολίτης Θεόδωρος NANKYAMA και ήταν βαριά άρρωστος. Όταν πήγα
να τον επισκεφτώ στο νοσοκομείο, με παρακάλεσε να επιστρέψω στην πατρίδα και
να τον βοηθήσω στο έργο της ιεραποστολής. Πρέπει να αναφέρω εδώ ότι όταν
είχα τελειώσει το Δημοτικό σχολείο στην Ουγκάντα, οι γονείς μου δεν είχαν
τις δυνατότητες να πάω στο Γυμνάσιο και κατέφυγα στην πόλη να βρω δουλειά,
δεκατριών χρονών παιδί. Στην πόλη με βρήκε ο Μητροπολίτης και με πήρε κοντά
του. Αυτός ο άνθρωπος που με μάζεψε από τους δρόμους, με σπούδασε και έτσι
έγινα ιερέας. Τώρα λοιπόν που ήταν βαριά άρρωστος με ήθελε κοντά του. Ήμουν
σε δύσκολη θέση. Αφού το κουβεντιάσαμε με την παπαδιά μου, αποφασίσαμε να
πάω μαζί του και να μείνω για όσο καιρό ήταν άρρωστος και μόλις γίνει καλά
να επιστρέψω. Πράγματι έφυγα για την Ουγκάντα αλλά δυστυχώς τις αρχές του
έτους 1997 κοιμήθηκε. Τότε είδα κάτι που άλλαξε τα σχέδιά μου. Ήταν τα πολλά
ορφανά και άπορα παιδιά • τα είδα να κλαίνε για μέρες ασταμάτητα για τον
άνθρωπο που τα βοηθούσε. Ζήλεψα τον Μητροπολίτη και είπα μέσα μου ότι αυτά
τα δάκρυα των παιδιών ήταν αρκετά να εξαλείψουν τις αμαρτίες του και έτσι θα
πήγαινε στον παράδεισο. Όμως τα παιδιά είχαν ερωτήσεις : «Ποιος θα μας
βοηθήσει τώρα; Τι θα κάνουμε που πέθανε ο πατέρας;». Κάποιος έπρεπε να τους
δώσει απαντήσεις. Ήθελαν να ακούσουν κάποιον να τους πει : «Μη φοβόσαστε, θα
βρούμε άλλον ένα πατέρα Θεόδωρο». Ήθελα να φωνάξω να τους πω : «Εδώ είμαι!»,
αλλά είχα αμφιβολίες για το πώς θα καταφέρω να βοηθήσω στο μεγάλο αυτό έργο
και έτσι το κράτησα μέσα μου. Όμως απόφαση είχε γίνει. Θα παρέμεινα στην
Ουγκάντα για να φροντίζω τα ορφανά και τα άπορα παιδιά της εκκλησίας.
Ήθελα να πάω με τα παιδιά αυτά στην ενορία του χωριού μου αλλά ο
Μητροπολίτης που είχε τότε αναλάβει την Μητρόπολη δεν μου έδωσε τις ευλογίες
του. Ήθελε να είμαι κοντά του και να εργάζομαι στα γραφεία της Μητρόπολης
αλλά και εγώ επέμενα ότι στο γραφείο δεν κάθομαι. Όμως συμφώνησα αντί να πάω
στην ενορία του χωριού μου που ήταν μακριά από τα γραφεία της Μητροπόλεως,
να πάω στην ενορία της Μεταμορφώσεως που ήταν κοντά για να τον βοηθάω
μερικές μέρες.
Η ενορία της Μεταμορφώσεως ήταν τότε μια μικρή ενορία με λιγότερο από είκοσι
χριστιανούς. Είχε όμως ένα μεγάλο κτήμα με πολλά χωριά τριγύρω. Μου άρεσε
και είπα ότι εδώ θα μείνω, θα εργαστώ και θα πεθάνω. Με ποδήλατο πηγαίνω από
χωριό σε χωριό και τους μιλάω για τον Χριστό, για τη μόρφωση, για την υγεία
και τους συμβουλεύω να μάθουν να δουλεύουν για να σπουδάσουν τα παιδιά τους.
Έγινα ένα με αυτούς και τους αγάπησα με όλη μου την καρδιά.
Στην πρώτη ομαδική βάπτιση, βάπτισα διακόσια άτομα. Τους παρακαλώ να μου
κάνουν μια χάρη, κάθε Κυριακή να τους βλέπω στην Εκκλησία. Αρχίζει να
γεμίζει η Εκκλησία αλλά το κτίριο είναι σε κακή κατάσταση καθώς η οροφή έχει
σαπίσει και χρειάζεται καινούργιες λαμαρίνες. Αλληλογραφώ με συνεργάτες μου
στην Αθήνα και τους παρακαλώ να με βοηθήσουν οικονομικά σε αυτό το σκοπό. Τα
παιδιά πρέπει να μάθουν γράμματα. Για ένα τετράδιο το παιδί χάνει τη σχολική
χρονιά! Δίνω τετράδια και μολύβια και το Δημοτικό σχολείο γεμίζει από
παιδάκια που θέλουν να μάθουν γράμματα. Την πρώτη χρονιά διακόσια παιδιά
έρχονται, τη δεύτερη χρονιά τετρακόσια. Αργότερα ο αριθμός έχει φτάσει τα
εννιακόσια αλλά οι αίθουσες διδασκαλίας δεν επαρκούν και είναι μόνο οχτώ.
Πρέπει να χτίσουμε ένα Γυμνάσιο και ένα Λύκειο. Φίλοι της εξωτερικής
ιεραποστολής από την Ελλάδα μας βοηθάνε και γίνεται το Γυμνάσιο, το Λύκειο
και το ορφανοτροφείο των μεγάλων παιδιών. Τα παιδάκια θέλουν εμβόλια. Στην
αρχή οι γονείς δεν δέχονται να τους εμβολιάζουμε. Η κατήχηση πρέπει να
περιλαμβάνει πολλά θέματα. Μια αίθουσα γίνεται το μικρό Κέντρο Υγείας.
Μετά από πέντε χρόνια η μικρή ενορία έχει γίνει κέντρο της Ιεραποστολής.
Πολλά νέα παιδιά γίνονται κατηχητές και βοηθάνε στο έργο της Ιεραποστολής. Ο
κόσμος περπατάει πολλά χιλιόμετρα για να έρθουν στο Κέντρο. Πρέπει να
δημιουργήσουμε μικρές εστίες κοντά τους για να πηγαίνω εγώ σε αυτούς να τους
κάνω τα Μυστήρια. Μας χαρίζουν κτήματα και χτίζουμε εκκλησίες και σχολεία.
Συγκροτούμε τις ενορίες του Αγίου Λουκά, του Αγίου Σίλα, του Αγίου Ιωάννου,
της Αγίας Παρασκευής, της Παναγίας, του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης και
τελευταία η ενορία του Αγίου Νεκταρίου. Τρεις ενορίες αποκτούν εκκλησίες,
στις άλλες τα Μυστήρια γίνονται ακόμη στην ύπαιθρο.
Το έργο έχει μεγαλώσει. Το διαπιστώνει και ο Μητροπολίτης και δέχεται να
χειροτονήσει τρία από τα παιδιά μου και έτσι τρεις από τις επτά ενορίες
αποκτούν Ιερείς. Η ενορία του Αγίου Λουκά αποκτά και ένα Δημοτικό σχολείο με
εξακόσια παιδιά. Πολλές κοπέλες θέλουν να βοηθήσουν το έργο της Ιεραποστολής
για όλη τους τη ζωή. Συγκροτούμε ένα μικρό Μοναστήρι της Παναγίας. Χτίζουμε
μερικά σπιτάκια των δασκάλων και καθηγητών απαραίτητα για κάθε εκπαιδευτικό
ίδρυμα.
ΣΟΒΑΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Για όλα αυτά τα χρόνια δεν λείπουν και τα προβλήματα. Ο κόσμος έχει πολλά
προβλήματα και καταφεύγει στην εκκλησία για βοήθεια.
1. Η ΠΕΙΝΑ ΚΑΙ Η
ΦΤΩΧΕΙΑ
Εύχομαι να μη πεθάνω σύντομα γιατί αν γίνει αυτό, θα φύγω με ένα μεγάλο
παράπονο. Εδώ και δέκα χρόνια ζητάω να με βοηθήσει η Ελλάδα να αποκτήσουμε
ένα τρακτέρ και μέχρι τώρα δεν έχει γίνει αυτό. Είμαι απ’ αυτούς που
πιστεύουν ότι η Ελλάδα δεν θα αντέξει για πολύ ακόμη να μας δίνει ψάρια κάθε
φορά που θέλουμε να φάμε ψάρια και έτσι καλύτερο είναι να μας μαθαίνει να
πιάσουμε τα ψάρια μόνοι μας! Λένε ότι η Ουγκάντα είναι αγροτική χώρα. Δεν
είναι σωστό αυτό γιατί σε καμιά αγροτική χώρα που ο κόσμος καλλιεργεί τη γη
δεν δουλεύει χωρίς μηχανήματα ενώ στην Ουγκάντα οι χωριανοί προσπαθούν να
καλλιεργούν τη γη μόνο με τα χέρια τους και χωρίς τη χρήση κανενός
μηχανήματος. Στην περιφέρεια που δουλεύω ζήτησα να θα μας δώσουν ένα
τρακτέρ. Ζηλεύω τους Δεσποτάδες στην Αφρική γιατί που και που διαβάζω ότι ο
τάδε Μητροπολίτης τους αγόρασε ένα τρακτέρ. Εγώ που δεν έγινα Δεσπότης και
δουλεύω σαν Δεσπότης νομίζω ότι αξίζω ένα τρακτέρ. Για πόσο καιρό ακόμη θα
μπορώ να ταΐζω χίλια στόματα όταν δεν μπορώ να καλλιεργώ τη γη; Φέτος
κλείσαμε τα σχολεία και το ορφανοτροφείο για δύο εβδομάδες μόνο και μόνο
επειδή δεν είχαμε καλαμπόκι! Εκεί που περιμέναμε κάποια χρήματα από την
Ελλάδα δεν πήραμε τίποτα. Πρέπει να αποκτήσουμε τρακτέρ, πρέπει να
οργανώσουμε ένα αγρόκτημα με διάφορα ζώα και πουλιά για να τρώμε και να
πουλάμε και έτσι να έχουμε κάποια έσοδα. Παρακαλώ την βοήθειά σας για αυτό
το σκοπό.
2. ΤΟ ΕΙΤΖ
Η Ουγκάντα είναι μία από τις χώρες της Αφρικής με πολλά ορφανά παιδιά. Η
μάστιγα του Έιτζ έχει αφήσει πολλά παιδιά χωρίς γονείς και η Εκκλησία
καλείται να βοηθήσει. Πολλοί γονείς στο κρεβάτι του πόνου αφήνουν τα παιδιά
τους στα χέρια της Εκκλησίας. Στην περιφέρειά μου πολλοί γονείς πριν
πεθάνουν μου άφησαν τα παιδιά τους. Αυτά τα παιδιά πρέπει να τα έχω μαζί σε
ένα κατάλληλο μέρος για να τα προσέχω συστηματικά. Ο κατάλληλος χώρος δεν
υπάρχει τώρα. Είναι μικρά παιδιά από ενός χρονών έως δώδεκα. Με ανησυχεί
περισσότερο αυτό το θέμα των ορφανών γιατί δυστυχώς στην Ουγκάντα του σήμερα
έχουμε ακόμη τελετές με παιδοθυσίες! Πολλά παιδιά χωρίς γονείς και χωρίς
κανέναν να τα φροντίζει γίνονται θύματα ανθρωποθυσίας. Για το λόγο αυτό ένα
ορφανοτροφείο για τα μικρά παιδιά είναι άμεση ανάγκη.
3. Η ΕΛΟΝΟΣΙΑ
Είναι αλήθεια ότι πολύς κόσμος στην Αφρική πεθαίνει από Έιτζ. Όμως τα παιδιά
που πεθαίνουν από ελονοσία είναι διπλάσια από αυτούς που πεθαίνουν από Έιτζ.
Μέσος όρος ηλικίας στην Ουγκάντα είναι τα σαράντα τρία χρόνια. Κατεβαίνει
τόσο χαμηλά μόνο και μόνο επειδή πολλά παιδάκια πεθαίνουν πριν γίνουν δύο
χρονών. Τα παιδιά χρειάζονται εμβόλια και ιατρική φροντίδα. Το κέντρο της
Μεταμόρφωσης του Σωτήρας Χριστού, με δύο χιλιάδες κόσμο θα έπρεπε να έχει
ένα καλό οργανωμένο Κέντρο Υγείας. Αυτό το έχω επανειλημμένως ζητήσει εδώ
και χρόνια χωρίς ανταπόκριση.
Θα ήθελα πάρα πολύ να χτίσουμε ένα Κέντρο Υγείας για την αρχή και μετά ένα
κανονικό νοσοκομείο στην μνήμη του αδικοχαμένου Πατριάρχη μας Πέτρου.
4. ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΕ
ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ
Πριν το 1997 η Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν άγνωστη στην περιφέρεια LUWERO. Τα
δέκα αυτά χρόνια όλοι θέλουν να γίνουν ορθόδοξοι μόνο που η Ορθόδοξη
Εκκλησία δεν μπορεί να πάρει ευθύνη απέναντί τους. Καμία ορθόδοξη κοινότητα
δεν μπορεί να φτιάξει μόνη της εκκλησία για τα Μυστήρια ή ένα σχολείο για τα
παιδιά της. Η ευθύνη αυτή την έχει ο παπάς σε συνεργασία με τον Μητροπολίτη
και τον Αρχιερατικό επίτροπο. Έτσι εγώ με τα λίγα ελληνικά που ξέρω ο δικός
μου Μητροπολίτης μου έδωσε ευλογίες να χτυπήσω πόρτες στην Ελλάδα για να βρω
βοήθεια για την περιφέρειά μου. Τέσσερις ενορίες μου, δεν έχουν ούτε σχολείο
ούτε εκκλησία. Δύο ενορίες δεν έχουν σχολεία. Πρέπει να βρω κάποιους να με
βοηθήσουν για να χτίσω εκκλησία και σχολεία. Μακάρι κάθε χρόνο να χτίζω ένα
σχολείο ή μια εκκλησία. Εκεί που δεν έχει εκκλησία και σχολείο, προηγείται
το σχολείο γιατί το σχολείο μπορεί να λειτουργήσει σαν εκκλησία ενώ η
εκκλησία δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν σχολείο.
5. Η ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΩΝ
ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Εβδομήντα άτομα δουλεύουν στην Ιεραποστολή στην περιφέρειά μου. Είναι οι
δάσκαλοι, οι καθηγητές και απλοί εργαζόμενοι. Για τον καθένα τους πληρώνω
από πενήντα μέχρι εκατόν πενήντα ευρώ το μήνα. Θα ήθελα κάποιοι φίλοι της
ιεραποστολής να με βοηθήσουν αναλαμβάνοντας να πληρώνουν από έναν μέχρι
είκοσι δασκάλους. Αν λυθεί το σοβαρό πρόβλημα του φαγητού με την αγορά ενός
τρακτέρ, τότε θα μπορούμε να προχωρούμε όλο και περισσότερο και να βρούμε
τρόπους για έσοδα όπως για παράδειγμα να αξιοποιήσουμε τους πόρους που θα
μας δίνει ένα αγρόκτημα.
6. Ο ΜΥΛΟΣ
Το καλαμπόκι είναι το καθημερινό φαγητό των περισσότερων παιδιών στην
Ουγκάντα γενικά, αλλά και στην περιφέρεια που εργάζομαι. Η απόκτηση ενός
μύλου είναι ότι χρειάζεται για να βοηθήσει ουσιαστικά το κέντρο της
Ιεραποστολής. Αν αποκτήσουμε ένα τρακτέρ και ένα μύλο θα είμαστε οι πιο
ευτυχισμένοι άνθρωποι στην Ουγκάντα! Και αυτό γιατί με τη βοήθεια του
τρακτέρ μπορούμε να καλλιεργούμε καλαμπόκι και κατόπιν να το αλέθουμε στο
μύλο και έτσι να εξασφαλίζουμε το αλεύρι που χρειαζόμαστε αλλά και κατ’
επέκταση να πουλάμε αλεύρι καλαμποκιού με σκοπό να καλύψουμε μερικά έξοδα
όπως τον μισθό των δασκάλων.
Κλείνοντας την επιστολή μου, θα ήθελα να με συγχωρέσετε στην αγάπη σας,
γιατί νοιώθω ότι σας ζητάω πολλά, και κάθε χρόνο λέω και ξαναλέγω τα ίδια
πράγματα. Ζω με την ελπίδα ότι μια μέρα θα με ακούσει κάποιος που μπορεί να
μου προσφέρει τα πιο ουσιαστικά προς το παρόν, για παράδειγμα το τρακτέρ και
το μύλο, και περιμένω με προσδοκία όπως περιμένουν τα παιδιά από τους γονείς
τους, να τους φέρουν το αγαπημένο τους δώρο τις γιορτινές μέρες... Όμως μέσα
από μένα, σας μιλάνε όλα τα ορφανά και άπορα παιδάκια της Ουγκάντα και
περιμένουν πάντα την ζεστή αγκαλιά σας.
Αυτά που σας γράφω, είναι τα ίδια με αυτά που ζητάω στον γλυκύτατο Χριστό
μας και στην Υπεραγία Παναγία μας. Εύχομαι η επόμενη χρονιά που μας έρχεται
να είναι πιο διαφορετική και πολύ καλύτερη από αυτή τη χρονιά που πλησιάζει
στο τέλος της.
Σας εύχομαι να έχετε όλα τα καλά του Θεού!
Σας ασπάζομαι
+
Με πολλή αγάπη Χριστού,
Ο ελάχιστος εν ιερεύς,
Πατήρ Ιωάννης Κιμπούκας
Ορθόδοξος Ιεραπόστολος Ουγκάντας
Φωτογραφία από τη βάπτιση ορφανών αδερφών μας της Ουγκάντας στο
Ιεραποστολικό Κέντρο Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού
